E. Thomas Wood
Jan Karski – urodzony 24 kwietnia 1914 r. w Łodzi świadek Holokaustu, emisariusz rządowy. Jan Karski studiował na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie – prawo i dyplomację. Zdobył pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Po wybuchu II wojny światowej dostał się do niewoli sowieckiej. Udało mu się zbiec z niemieckiego transportu. Przedostał się do Warszawy, gdzie rozpoczął działalność konspiracyjną. Pracował głównie jako kurier do rządu polskiego na uchodźstwie we Francji. Jan Karski został złapany przez słowackie gestapo, jednak niedługo potem odbito go ze szpitala. W 1942 r. Karski w ramach misji powierzonej mu przez Cyryla Ratajskiego dwa razy dostawał się na teren getta warszawskiego. Zdał relację rządowi Wielkiej Brytanii z eksterminacji Żydów w obozach zagłady, przekazał także informacje o funkcjonowaniu Państwa Podziemnego w Polsce. Materiały zdobyte przez Jana Karskiego, mikrofilmy i dokumenty, postanowiono przedstawić rządowi angielskiemu i amerykańskiemu. Nazwano je „Raportem Karskiego”. Mimo wielu prób nikogo w Stanach Zjednoczonych nie zainteresowały rezultaty badań emisariusza. Po wojnie związał się z Uniwersytetem Georgetown w Waszyngtonie, wykładał tam stosunki międzynarodowe i teorię komunizmu. Jan Karski zmarł 13 lipca 2000 r. w Waszyngtonie.
W odwet za odbicie Jana Karskiego ze szpitala w Nowym Sączu gestapo rozstrzelało 32 zakładników.
Jan Karski przebywał na terenie warszawskiego getta przebrany za niemieckiego żołnierza.
Nie wierzono Karskiemu o holokauście żydów