Ignacy Daszyński

Życiorys Ignacego Daszyńskiego

Ignacy Ewaryst Daszyński urodził się 26 października 1866 w Zbarażu. Jego rodzicami byli Ferdynand Daszyński oraz Kamila z Mierzeńskich. Wychowywał się wśród wielu kultur, więc porozumiewał się także po ukraińsku, w jidysz i po niemiecku.

W latach gimnazjalnych rozpoczął działalność spiskową pod wpływem swojego brata – Feliksa. W 1882 roku Ignacy Daszyński został wydalony ze szkoły za karę za patriotyczne przemówienie. W 1888 roku rozpoczął studia na wydziale filozoficznym. Ze względów finansowych musiał je przerwać. Studia ukończył w Zurychu, a w 1890 roku wrócił do Polski.

Rozpoczął swoją karierę polityczną od publicystyki oraz nawoływania do socjalizmu. Był współzałożycielem Polskiej Partii Socjalno-Demokratycznej. W 1926 roku poparł przewrót majowy marszałka Piłsudskiego, ale szybko przeszedł do opozycji i sprzeciwiał się wprowadzeniu zmian do Konstytucji. W latach 1928 – 1930, Ignacy Daszyński pełnił funkcję marszałka sejmu. W 1929 r. współtworzył założeniu Centrolewu, czyli koalicji sześciu ugrupowań przeciwko sanacji. W 1930 r., ponownie został wybrany na posła. Problemy zdrowotne zmusiły go jednak do wyjazdu do Domu Zdrowia w Bystrej Śląskiej.

Zmarł w nocy z 31 na 31 października 1936 r. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim. W 2018 roku przyznano mu pośmiertnie Order Orła Białego.

Polscy premierzy