Biografia i ciekawostki z życiorysu Gabriela Narutowicza

Gabriel Narutowicz – urodzony 17 marca 1865 r. w Telszach pierwszy prezydent II Rzeczpospolitej Polskiej. Jego ojciec zmarł, gdy Gabriel miał zaledwie rok. Gabriel Narutowicz studiował na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Uniwersytetu w Petersburgu. Był jednak zmuszony do przerwania nauki z powodu złego stanu zdrowia. Po pewnym czasie zaczął studiować na Politechnice w Zurychu. Gabriel Narutowicz nie mógł powrócić do Polski, ponieważ zaangażował się w pomoc Polakom ściganym przez carat, przez co wydano nakaz aresztowania go. Przyjął obywatelstwo szwajcarskie. Po studiach Narutowicz pracował w biurze budowy kolei żelaznej w Sankt Gallen. W 1908 r. zdobył tytuł profesora budownictwa wodnego. W 1919 r. polski rząd poprosił go o powrót do kraju. Rok później został ministrem robót publicznych, a następnie ministrem spraw zagranicznych. 9 grudnia 1922 r. Zgromadzenie Narodowe wybrało Gabriela Narutowicza na prezydenta. Zginął 16 grudnia 1922 r. w Warszawie zastrzelony w galerii „Zachęta” przez malarza, nacjonalistę związanego z endecją, Eligiusza Niewiadomskiego.