Caravaggio

Caravaggio – słynny włoski malarz przyszedł na świat 29 września 1571 r. Jego ojciec był architektem-dekoratorem. To po nim odziedziczył talent malarski. W wieku kilkunastu lat pobierał nauki u Simona Peterzana (który był z kolei uczniem Tycjana). Podczas podróży do Wenecji poznał dzieła Giorgionego, które miały wpływ na całą jego późniejszą twórczość. Wyjechał do Rzymu i tam praktykował pod okiem papieskiego malarza. Caravaggio szukał środków wyrazu. Już wtedy uwidoczniły się najważniejsze cechy jego malarstwa: realizm, szczegółowość, zręczne operowanie światłem i cieniem. W 1599 r. Caravaggio dostał dzięki znajomościom znaczące zlecenie: miał wykonać dekorację w kościele San Luigi dei Francesi. Namalował „Męczeństwo św. Mateusza” oraz „Powołanie św. Mateusza” – stworzył niesamowite i doskonałe dzieła. Malarz błyskawicznie stał się sławny. Zaowocowało to serią zleceń na dekoracje, freski i obrazy. Wtedy tez powstały m.in. „Inspiracja św. Mateusza” oraz „Nawrócenie w drodze do Damaszku”. Mimo przepełnionych mistyką dzieł Caravaggio wiódł burzliwe i awanturnicze życie. Nie stronił od bijatyk i towarzystwa kobiet lekkich obyczajów. W 1606 r. wpadł w prawdziwe kłopoty – zabił  Ranuccia Tomassoniego. Tym razem malarzowi nie mogli pomóc wpływowi przyjaciele – musiał ratować się ucieczką. Przeniósł się do Neapolu, gdzie parał się malowaniem portretów religijnych. Został schwytany dwa lata później. Sprawa morderstwa pełna była jednak spekulacji i niedomówień, w rezultacie czego Caravaggio wyszedł na wolność. Był wciąż jednak nękany przez swoich wrogów. W tym czasie namalował też słynny obraz „Salome z głową Jana Chrzciciela”. W 1610 r. dostał wiadomość o ułaskawieniu. Zmarł w drodze do Rzymu, 18 lipca 1610 r.