Bolesław Prus

Życiorys Bolesława Prusa

Aleksander Głowacki

Bolesław Prus, urodzony jako Aleksander Głowacki, przyszedł na świat 20 sierpnia 1847 roku w lubelskim Hrubieszowie. W wieku 3 lat zmarła jego matka Apolonia, a w wieku 9 lat ojciec Antoni, więc młodym Aleksandrem zaczęła opiekować się babcia. Następnie zamieszkał w Lublinie, gdzie zaczął uczęszczać do szkoły. W 1861 roku zamieszkał ze swoim starszym bratem – Leonem Głowackim, z którym następnie przeprowadził się do Kielc, gdzie rozpoczął naukę w szkole gimnazjalnej. Leon zajmował się nauczaniem historii, ale oprócz tego był działaczem frakcji „Czerwonych”. W 1863 roku Aleksander wraz z bratem wzięli udział w powstaniu styczniowym.

W 1864 roku w „Kurierze Niedzielnym” opublikowano jego pierwszy wiersz pod tytułem Do pegaza, przy którym podpisał się pseudonimem Jan Olej. W 1864 roku został aresztowany za udział w bitwach, przez co spędził aż cztery miesiące w więzieniu na Zamku Lubelskim. Po odsiadce udało mu się skończyć gimnazjum i zaczął rozmyślać nad studiami.

Decyzja padła na Szkołę Główną Handlową, gdzie zaczął naukę na wydziale Matematyki i Fizyki. Studiował i udzielał korepetycji na co dzień, a w wolnym czasie wciąż pisał do „Kuriera Niedzielnego pod zmyślonym pseudonimem Jana. Za jego debiut dziennikarski uważa się artykuł Nasze grzechy.

Od 1872 roku współpracował z różnymi pismami, między innymi z „Muchą” czy „Kurierem Warszawskim”. Dzięki pracy w zawodzie felietonisty, Prus uzyskał stabilizację finansową. W 1875 roku wziął ślub z Oktawią Trembińską. Na początku XX wieku stał się bardzo znanym felietonistą, szanowanym i podziwianym przez publikę.

Do ostatnich chwil angażował się w działalność społeczną, dzięki czemu zyskał sympatię w oczach czytelników. Bolesław Prus zmarł 19 maja 1912 roku.

Młody Aleksander przed decyzją na wykonywanie zawodu pisarza próbował wielu innych prac, między innymi był fotografem, ślusarzem oraz przemawiał publicznie. Ulubionym miejscem pisarza a był Nałęczów, w województwie lubelskim. Dzięki przyjazdom do Nałęczowa, zaprzyjaźnił się ze Stefanem Żeromskim, a następnie został świadkiem na jego ślubie.